انواع طراحی لیبل مواد غذایی

بایدها و نبایدهای طراحی لیبل مواد غذایی در این مقاله برای صاحبان کسب و کار تدوین شده است.

مقدمه

امروزه مبحث طراحی لیبل چیزی فراتر از جایگذاری و چیدمان ساده اطلاعات محصول و برند است. طراحی، علاوه بر معرفی درست محصول، مسؤلیت برندینگ و تبلیغ یک برند را نیز برعهده دارد.به همین دلیل طراحی باید تمامی جوانب را برای حرفه ایی شدن، در نظر بگیرد.

طراحی بسته بندی خود به چند دسته تقسیم می شود. دسته اول طراحی لیبل (بسته بندی درجه یک)، دسته دوم جعبه یا Packaging ) بسته بندی درجه دوم (و بسته بندی درجه سوم که به جعبه ی مادر معروف است.

فرق بین لیبل با بسته بندی در این است که لیبل در واقع روی ظرفی است که محصول مستقیما درون آن قرار می گیرد اما بسته بندی در واقع ظرف و لیبل را باهم در برمیگرد. در این مقاله قصد داریم به معرفی لیبل مواد غذایی بپردازیم.

لیبل چیست و طراحی آن در صنعت مواد غذایی چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟

همان طور که پیشتر گفته شد لیبل یا بسته بندی درجه اول، روی ظرف چسابنده می شود.این ظرف می تواند شیشه ایی باشد یا فلزی.لیبل ها اطلاعاتی از قبیل اسم برند و نوع برند( انواع محصولات صنایع غذایی ) که باید در کنار هم قرار بگیرند تا بتواند اطلاعات را بلافاصله به مخاطب منتقل کنند، شامل می شوند.

در کنار این اطلاعات تصاویر، عکس ها و تصویر سازی های گرافیکی و وزن محصول، روی لیبل قرار می گیرند.و اطلاعاتی که در رابطه با محصول است اعم از ترکیبات و روش محصول، آدرس کارخانه، نماد ها و جداول ارزش تغذیه در بخش پشتی لیبل قرار داده می شود.بعضا لیبل ها یا به صورت کمربندی و یا به صورت دو قسمتی طراحی می شوند.

در صنعت مواد غذایی معمولا محصولات یک برند پر تعداد هستند.مثل آبمیوه ها انواع ترشی و انواع روغن ها.

برای اینکه تمام طعم های این محصولات نشان دهنده یک گروه یا خانواده از یک برند باشند، باید برای آنها یک یونیفرم طراحی شود.در یونیفرم ها معمولا سه عنصر ثابت هستند.برای نشان دادن هر طعم می توان با توجه به نوع آن، رنگ را متفاوت از بقیه انتخاب کرد.اما جای قرار گیری برند، المان های طراحی و نوع برند باید ثابت باشند.

انواع لیبل مواد غذایی کدام اند؟

لیبل مشخصات مواد مغذی

این لیبل حاوی اطلاعاتی در مورد منبع و مقادیر مواد مغذی موجود در محصولات غذایی از جمله انرژی، پروتئین، چربی، کربوهیدرات، فیبر و مواد معدنی است.

لیبل مواد تشکیل دهنده

این لیبل فهرست مواد تشکیل‌دهنده محصول را نشان می‌دهد. به عنوان مثال، اگر یک محصول حاوی گوشت، سبزیجات و غیره باشد، این لیبل نشان دهنده میزان هر کدام از این مواد است.

نمای کلی اطلاعات حسی

این اطلاعات حاوی اطلاعاتی در مورد طعم، مزه، رنگ و سایر عناصر حسی است.

لیبل مواد افزودنی

این لیبل اطلاعات مرتبط با مواد افزودنی مانند نگهدارنده‌ها و ترکیبات افزودنی دیگر را ارائه می‌دهد.

اطلاعات سازنده

این یک نمای کلی از نام تماس و اطلاعات سازندها یا اطلاعات وارداتی است.

اما دلیل اینکه بعضی لیبل ها طراحی ضعیفی دارند و یا حرفه ایی نیستند، چیست؟

۱. انتخاب نادرست تصاویر: در طراحی های خارجی شاهد انتخاب درست و به جا از تصاویر هستیم.

دلیل مشاهده این تصاویر خوشایند در لیبل های مواد غذایی داخلی مثل ترشی ها چیست؟ اولین دلیل می تواند دیزاین اشتباه و قرار گرفتن نادرست بعضی عکسا در کنار هم باشد.

در طراحی بعضی محصولات مواد غذایی مانند انواع ترشی و محصولاتی که از ترکیب چند محصول ساخته شده اند، نیاز است که ترکیبات در طراحی لیبل آن نشان داده شود.گاها انتخاب تصاویر اشتباه و یا چیدمان آن ها در کنار هم باعث عدم جذابیت طرح خواهد شد.

۲.دانلود کردن تصاویر بی کیفیت از سایت های نامعتبر: برای دیزاین تصاویر یک لیبل با کیفیت مخصوصا زمانی که لیبل برای صنعت مواد غذایی باشد، انتخاب و دانلود تصاویر با کیفیت از مهم ترین اصول طراحیست چراکه در طراحی مواد غذایی، مخاطب و مصرف کننده بیشتر از طراحی یک محصول ترغیب به خرید یک کالا می شود.

اگر نیاز به دیزاین لیبل با عکس یک محصول است، باید از محصولات مورد نظر عکاسی حرف هایی شود و یا از سایت های معتبر عکس های با کیفیت دانلود شود. سرچ ساده در اینترنت و سایت های نا معتبر برای انتخاب عکس اصلا درست نیست.

نکته ی مهم دیگر این است که بعد از عکاسی از یک محصول ادیت نور و رنگ نیاز است.حتی بعد از عکاسی با حرفه ای ترین و بهترین دوربین ها هم زمانی که عکس به صورت ادیت نشده چاپ می شود، یک لایه خاکستری رنگ روی آن مشاهده می شود و اصطلاحا عکس از کیفیت خارج می شود.پس با استفاده از نرم افزار مخصوص و با کمک تنظیمات کنتراست رنگی و ادیت نور می توان بهترین کیفیت را برای چاپ عکس های روی لیبل آماده کرد.

۳.استفاده بیش از سه فونت: برای طراحی لیبل نباید بیشتر از سه فونت برای نوشتن استفاده کرد.یک فونت برای تایپ فیس لوگو و ما بقی اطلاعات، باید از یک فونت واحد باشند. دلیل اینکار یکی بودن و یکدست بودن در اطلاعاتی است که محصول به مخاطب منتقل می کند.

یکی بودن فونت ها می تواند به مصرف کننده کمک کند که بتواند به اطلاعات راحت تر دسترسی پیدا کند.به اشتباه بین بعضی طراحان جا افتاده است که استفاده بیش از دو یا سه فونت باعث حرفه ایی شدن طراحی می شود.

اما اینکار فقط مصرف کننده را سردرگم می کند.می توان برای تفاوت قائل شدن بین اطلاعات محصول، از سایز و میزان وزن (Bold_Regular) تایپ فیس استفاده کرد.

۴.انتخاب غلط رنگ: از انتخاب بکراند ها و رنگ های عجیب و غریب پرهیز کنید. انتخاب غلط بعضی رنگ ها که از چند طیف رنگ(گرادیانت) استفاده کرده، شدیدا می تواند یه طرح آسیب بزند.

در نظر داشته باشید که بعضی رنگ ها با همان میزان کیفیت طیف و میزان سایه و روشن، چاپ نخواهد شد و گاها چاپ این طیف رنگی از عهده ی بعضی از چاپخانه خارج است.

به علاوه اینکه قیمت های چاپی برای این دست از رنگ ها بسیار زیاد است و اگر نتوانند از عهده چاپ با کیفیت آن بر آیند ممکن است طرح تغییر کند. پس انتخاب طیف رنگی یا گرادیانت یک ریسک محصوب میشود و حتی می تواند به طرح پس از چاپ، آسیب بزند.

طراحی بسته بندی مواد غذایی

۵.تصویر سازی نادرست و ترکیب اشتباه با رنگ: انتخاب فرم ها و طراحی های گرافیکی اشکال، اهمیت فراوانی دارد.و بعد از آن ترکیب این تصاویر با رنگ های درست، با اهمیت است.

۶.چیدمان غلط اطلاعات در کنار هم: دیزاین و چیدمان اطلاعات و دیتای معرفی محصول و قرار دادن بارکد ها و نماد ها، از مهم ترین اصول طراحی یک لیبل مواد غذایی است.

بعضی از لیبل ها دو یا سه و حتی چهار زبانه هستند.محصولاتی که صادراتی و یا حتی داخلی اند، قطعا از معرفی محصول به زبان انگلیسی در طرح استفاده کرده است.

اگر لیبل بر روی شیشه نصب می شود، نام برند و اسم محصول، باید از قسمت معرفی و ترکیبات و جداول و بارکد جدا باشد. نام برند و اسم محصول در قسمت جلو لیبل جاییست که در قفسه فروشگاه باید روبروی مصرف کننده و مخاطب آن قرار بگیرد.

نماد های استاندارد و بارکد ها و جداول ارزش تغذیه ایی در قسمت پشتی و یا کناره لیبل قرار می گیرد. لیبل ها با توجه به مدل کمر بندی یا دو تکه بودنشان، باید چیدمان شوند. قرار گیری اطلاعات در کنار هم باید نظم خاص و تحت چارچوب خاصی باشند.

معمولا اطلاعات فارسی در سمت راست و انگلیسی طرف مقابل، سمت چپ نوشته می شوند.و اگر لیبل فضای کافی نداشت بعد از اتمام اطلاعات فارسی ، معرفی به زبان انگلیسی زیر آن نوشته و بعد از آن نماد ها و بارکد قرار داده می شود.

مینیمال بودن و سادگی طرح همیشه جذاب است.سعی کنید از طرح های خیلی شلوغ و المان های بی ربط استفاده نکنید. در نظر گرفتن فرهنگ جامعه و کشور و سلیقه ی مخاطبی که قرار است از آن محصول استفاده کند، از موارد با اهمیت است.

برای لیبل های مواد غذایی بهتر است از رنگ های گرم استفاده شود. انتخاب رنگی که مرتبط با محصول باشد مهم است.و البته ارتباط با خود محصول را نیز باید در نظر گرفت.

انتخاب بعضی رنگ ها برای طرح آن، می تواند به محصول آسیب وارد کند.به طور مثال انتخاب رنگ آبی و سیاه برای لیبل رب بسیار اشتباه است زیرا این حس را به مشتری آن محصول القا می کند که این رب فاسد یا خراب است.

جنس لیبل پیشتر از انتخاب رنگ فونت و حتی طراحی مهم است. اگر جنس لیبل شما ترسنپرنت (بی رنگ) باشد و ظرف شیشه ایی به صورتی که محصول داخل شیشه از بیرون مشخص باشد، باید از رنگ، فونت و طرحی استفاده کرد که روی ظرف مشخص باشد.

رنگ انواع طراحی لیبل

بهتر است برای انتخاب رنگ از قبل تصمیم بگیرید و از کیفیت چاپ آن مطمئن باشید. بعضی رنگ ها امکان استفاده در کارهای چاپی را ندارند و با همان کیفیت قابل مشاهده به صورت دیجیتال چاپ نمی شوند.

رنگ های چاپی (CMYK) و رنگ های غیر چاپی یا دیجیتال (RGB) می باشند. البته رنگ های چاپی خود به دو دسته ProcessوSpot تقسیم می شوند.رنگ های Process رنگ هایی هستند که با استفاده از میزان درصد های Yellow , Cyen, Magenta, black ،در داخل مخازن خود دستگاه چاپ ساخته می شود.

اما رنگ های spot و یا رنگ پنجم رنگ های درست شده در سطل های رنگی جدا از دستگاه چاپ هستند و البته استفاده ازین دست رنگ ها ممکن است هزینه ی مصاعف چاپ را به همراه داشته باشد.

برای بعضی از محصولات مواد غذایی که لیبل آنها بر روی شیشه قرار می گیرد، قرار دادن پنجره ایی که مخاطب بتواند محصول درون آن را مشاهده کند، یکی دیگر از روش های طراحی لیبل است. این کار می تواند با توجه به نوع محصول و میزان خلاقیت طراح به گونه ایی انجام شود که یک طرح با محصول درون شیشه به روشی حرفه ایی ترکیب شود تا بتواند جذابیت طراحی آن را دو چندان کند.

در نهایت کیفیت چاپ و انتخاب جنس محصول و البته چاپخانه ایی که قرار است آن طرح را چاپ کند از مهم ترین و البته اصلی ترین موارد است. هر چقدر که طراحی جذاب و حرفه ایی باشد، اگر جنس لیبل نامرغوب باشد و یا در چاپخانه ای غیر حرفه ایی و دستگاه های بی کیفیت چاپ شود، عملا تمامی مواردی که در طراحی توسط طراح رعایت می شود را، می تواند خراب کند.

انتخاب جنس لیبل باید با در نظر گرفتن ظرف و پت محصول، هم خوانی داشته باشد.پس پیش از انتخاب طرح باید جنس لیبل را در نظر گرفت زیرا بعضی از متریال های لیبل انتخاب رنگ را برای طراحی محدود می کنند.

خروجی گرفتن ازطرح باید با توجه به نوع نرم افزار باشد.برای خروجی ارسالی به چاپخانه، فونت ها باید کرو شده و عکس ها لینک شده در فایل قرار داده شود.

نتیجه گیری:

برای طراحی لیبل مواد غذایی، در نظر گرفتن رنگ ها و انتخاب عکس و تصویر سازی در کنار رعایت اصول چاپ و متریال لیبل، بسیار مهم است.خلاقیت در طراحی برای بهتر دیده شدن محصول در کنار رقبا، زمانی بهتر عمل می کند که سنجیده شده و اصولی باشد.

موضوع مرتبط :